Quen estivo aquí?

Cando comezamos o curso trouxemos para a clase unha caixa que deberiamos encher con cousas que iamos atopando. Deste xeito comezamos distintas coleccións: chapas, cunchas...
Como podedes ver esta caixa di moito de nos.

E como xa comezou a facer bo tempo aproveitamos para pasear pola praia e ampliar o número de cunchas. Agora comezamos a buscar información e xogamos a saber que animal viveu noutro tempo nelas.

Saída á granxa

Para rematar o trimestre nada mellor que unha saída.
Alá fomos á granxa de Serantellos.
Adiviñade como o pasamos.

APRENDEMOS INVESTIGANDO

Na nosa clase temos un recanto onde podemos investigar sobre distintas especies mariñas, entre elas: os percebes.

Na biblioteca do cole había un montón de libros e folletos que falaban delas. Tamén nas nosas casas buscamos información. Todo o pudemos comprobar ollando os propios percebes. Atopamos os cirros, o pene...








Xogamos a converternos en percebes e anclamos os pes no chan como se tiveran glándulas de cemento para fixarnos nas rochas.



E buscamos coas nosas mans a modo de cirros as partículas suspendidas na auga que nos serven de alimento.

Os percebes están moi relacionados coa anatomía dunha man. Parécense ós nosos dedos, falamos de "percebes coma puños", das súas uñas...
Vedes a semellanza?

ADENTRÁMONOS NO MAR

SEGURO QUE RECORDADES OS DEBUXOS QUE FIXEMOS DAS ESPECIES MARIÑAS. POIS BEN NON IDES CRER O QUE VEDES.
ANIMÁMOSVOS A XOGAR;
SE ENTRADES NO NOSO COLE PODEDES OLLAR UN MURAL CON MOITO COLORIDO NO CAL AS/OS PROFES FORON PINTANDO AQUELES PEIXES, SEREAS, ESTRELAS... QUE ESTÁN NOS NOSOS DEBUXOS. ÁNIMATE A BUSCAR DISTINTAS ESPECIES NO MURAL. DE QUEN SON?

O FERREIRO

DALLE QUE DALLE FERREIRO Á RASPA, DALLE QUE DALLE XA ESTÁ AFIADA. Os percebeiros necesitan ter a punto as súas raspas. Diso, quen máis sabe é o ferreiro. Así que a profe falou có único ferreiro que queda en Aguiño, e pediulle que afiase unhas raspas para que nos o vísemos nun vídeo . Moitas grazas Segundo.

ESPECIES MARIÑAS

PABLO TROUXO PERCEBES

HOXE PUDEMOS COMPROBAR COMO SON OS PERCEBES DE VERDADE.


Ulen a mar,
saben salgado.

A través da lupa

e coa axuda dun microscopio vímoslle os cirros que teñen dentro das uñas.








Imaxinamos os percebes comendo.

TERRA DE PERCEBES

SENDO DE AGUIÑO, NON PODEMOS DEIXAR DE MIRAR Ó MAR. POLO TANTO A SEGUINTE AVENTURA SERÁ ACHEGARNOS Á VIDA DOS PERCEBES.
ESTAMOS EMPEZANDO A RECOLLER INFORMACIÓN E XA COMEZAMOS A VER OS FROITOS.


MODELAMOS PERCEBES: PEDÚNCULO, UÑA E CIRROS.





MEDIMOS OS PERCEBES.

O ENTROIDO

CHEGOU O TEMPO DO ENTROIDO, E COLLEUNOS COS TRABALLOS FEITOS, POIS AS NOSAS NAIS E OS NOSOS PAIS ACHEGÁRONSE Ó COLE A PRESTARLLE AXUDA ÁS PROFES. E AÍNDA QUE PAREZA MENTIRA NUNHA TARDE FORON CAPACES DE MONTAR TODOS OS RAXOS QUE NECESITAMOS PARA CONVERTERNOS EN POLVOS. QUE COMO SABEDES SON 8, (PERO EN INFANTIL SOMOS 62 NEN@S), ASÍ QUE, VOTADE CONTAS.
MOITAS GRAZAS

O venres antes de saír no desfile fixémonos unha foto.










E logo do percorrido polas rúas de Aguiño, estaban esperándonos unha chea de doces típicos do Entroido. As nosas familias participaron coa aportación de diferentes postres: roscas, filloas, orellas, melindres... todos eles boíííííííííííísimos.

O paraugas

Pensáchedes algunha vez como se sente un paraugas?
Púxemonos na súa pel e pareceunos que logo de usalo, en días de tormenta, de vento que acaban estragándolles a vida, e aínda máis, de deixalo olvidado alá onde nos atopamos cando xa non o necesitamos para que nos aílle das gotas da chuvia; deberiamos ter consideración é ofrecerlle outras alternativas. Foi por iso que quixemos ofrecerlle ese protagonismo que a tod@s nos gusta nun día coma o de hoxe, un día de sol, con moita luz e cor.

Fixemos que o acariciasen gotas cargadas de palabras.

ROSITA, o barco do capitán

Todos recordades que o luns houbo temporal, é como sabedes o tempo revolto fai que o mar traia á terra unha chea de porcallada, é dicir, todo aquilo que non é del. Así que,entre todo o lixo atopamos unha botella que tiña unha mensaxe.




Falamos, investigamos e sacamos conclusións. O capitán Benito debía saber que non somos nos os que tiramos nada ó mar, máis que nada, entre outras cousas porque os golfiños poderían mancarse.
Non tardamos moito en arreglar este entorto, pois o capitán Benito e a súa grumeta, achegáronse ó noso porto e aproveitaron a visita para contarnos unha historia que ocorreu pretiño da illa de Sálvora, o afundimento do Santa Isabel.




E quedamos pendentes de solucionar esa desfeita que fai afear as nosas praias e de darlle máis luz ós faros que nos rodean para que non volva repetirse unha traxedia semellante.

Unha nova amiga, A IRMÁ DE UXÍA S.

Despois de nove meses,medrando na barriga da nai de Uxía, naceu Adriana.Non sabemos se a lúa chea tivo algo que ver...


Como podedes ver, non tardou nadiña en vir a coñecernos, porque os amigos/as da súa irmá, sabe que tamén seremos os seus amigos/as.
E moi bonitiña e gústanos o seu nome, (está preñado de Adrián). Este é un xogo que facemos na aula: "as palabras preñadas" son palabras que agachan outras. Así que, se sabedes algunha, non dudedes en enviárnolas.

Peza a peza,un home ou unha muller.

Ademáis dos ósos levamos connosco unha chea de órganos que necesitamos para vivir.Podes recoñecelos?

O esquelete que levamos dentro.

Esta semana estivemos vendo como son os golfiños por dentro, o seu esquelete ten moito parecido có noso. Así que decidimos baixar á nosa aula o esquelete que está no primeiro andar do cole e que nos mira pola ventá.

Aprendemos que para levar a cabo os nosos movementos temos que mover a nosa osamenta, e que grazas a isto somos quen de pornos de pe, sentados...Agora tamén sabemos que nos protexe distintos órganos vitais.

nacemento dun golfiño

Seguimos na búsqueda de novas na vida dos golfiños e pudemos ver como nacen cun vídeo que nos trouxo Sofía.

Conseguirán as especies mariñas facer un mandala?

QUEN SABE CANDO CASAN OS PAXARIÑOS?

Non se pode comezar mellor a semana que có día do amor. Si, si, o día da Candeloria, o día do amor galego, o día no que casan os paxaros e os gatos deixan de andar á xaneira. Este día, tamén o celebramos no cole, regalamos poemas que eleximos, de entre moitos que tiñamos para escoller na biblioteca, e todos eles falaban do mar.
O mar, tamén presente neste día nunha obra de Romero Britto, que levamos de regalo nun autocolante coma este.